WANDELEN: Willeskop

Ik fietste al een langs de buitenrand van de Lopikerwaard, langs de Hollandse IJssel, Vlist en Lek (‘Lopikerwaard’. In: Eigen land laatst!, 2021). De Lopikerwaard is dicht geaderd met veenriviertjes en weteringen. In de kern ligt lintdorp Benschop langs de Benschopper Wetering. Iets ten noorden van Benschop, tussen de Nauwe Blokwetering en de Achterwetering zijn de plassen van natuurgebied Willeskop gegraven. Het is vernoemd naar buurtschap Willeskop langs de Hollandse IJssel, een naam die is afgeleid van Wilhelmscoop. Toen men in de twaalfde en dertiende eeuw begon met de ontginning van het veengebied tussen de Hollandse IJssel en de Lek, kreeg ene Wilhelmes het recht (cope) op ontginning van deze plek.  

Natuurgebied Willeskop zou een zeer vogelrijk gebied zijn, waar in de winter ganzen, kleine arctische zwanen, smienten, reigers en roerdompen kunnen bivakkeren.

Op vrijdag, 7 januari 2022, maak ik een wandeling rond de plassen, startend in buurtschap Polsbroekerdam. Aan de horizon de torens van vestingstad Oudewater, de enorme kerstboom van IJsselstein (de driehonderdzeventig meter hoge Gerbrandy toren met kerstverlichting) en de KNMI snuffelpaal van Cabauw (tweehonderd meter hoog). Op de parkeerplaats aan de Damweg is zwaar materieel uitgeladen en er hangt een bordje aan het begin van de veenkade dat de route afgesloten is wegens werkzaamheden. Ik negeer het verbod en trotseer de modder. Ik zie al snel een lege overall als een ballon in de wind aan een boom hangen en een motorzaag tussen de boomstammetjes: snoeiwerk op de elzensingels.

De eerste waterpartij ligt vol op de wind en slechts wilde eenden, meerkoeten en enkele futen wagen zich op het open water. Op een houten pier kan ik de hele plas overzien, maar dat levert niet meer vogels op. In de beschutting van de lijzijde het karakteristieke gefluit van de smienten, en ik krijg een solitaire grote zaagbek in beeld, een eend. Geen woerd te bekennen.

De opzichter van het snoei- en knoeiwerk komt langsrijden in een soort tuintractor, de oorzaak van al die modder, en vraagt of ik het bordje ‘Afgesloten’ niet heb gezien. Ik zou wel eens een tak in mijn oog kunnen krijgen. Na beloofd te hebben dat ik heel voorzichtig zal zijn, mag ik doorlopen. Overigens ligt een gebroken been door een uitglijder in de modder meer voor de hand.

Halverwege staat een uitkijktoren. Van boven een mooi totaalbeeld van Willeskop. Via een dam gaat de route naar de andere zijde van de plassen. Een Bosman poldermolen draait rustig zijn rondjes. Een ingenieus maar simpel molentje ontworpen door ene Bosman in Piershil in de Hoeksche Waard. Moet de molen water pompen, dan staat het blad van de hoofdvaan achter de wieken verticaal en het blad van de zijwaartse bijvaan horizontaal, zodat het molentje automatisch op de wind staat. Geeft de vlotter in het water aan dat het pompen kan stoppen, dan draait de hoofdvaan horizontaal en de bijvaan verticaal, zodat het molentje uit de wind tot stilstand komt.

Een aantal reigers, zowel blauw als zilver van kleur, bevolken de oevers van de tweede plas. Hier zitten naast de overheersende smienten ook kuifeenden, knobbelzwanen en aalscholvers. Helaas geen kleine arctische zwanen. Een torenvalk vliegt op vanaf een routebordje van het klompenpad. Groepen kramsvogels en vinken doen intervaltraining in de elzensingels.         

Door de weilanden naar Benschop. Nijlganzen, normaal gesproken slechts in koppeltjes, zoeken elkaar in de winter op. Op gepaste afstand zit ook een grote groep Canadese ganzen. Hoewel goed bedoeld, zijn de blauwe plastic containers op een houder boven het water van de boerensloten, beduidend minder esthetisch dan rieten eendenkorven.

Bij de parkeerplaats in Benschop staat een modieuze huiszwaluwpagode, maar ik denk dat alleen boeddhistische zwaluwen hier gebruik van durven maken.

Hier ligt ook horecagelegenheid ‘Más Mik’. Het klinkt enigszins Indonesisch, maar niets is minder waar. ‘Mik’ is de achternaam van de eigenaresse, en ‘Más’ is Spaans voor ‘meer’. ‘Meer Mik’ dus uit de tijd dat het cateringbedrijf vooral ‘tapas’ verzorgde.

Beeldentuin De Wilgengaarde toont kunstzinnige creaties gemaakt van wilgentenen. Na een stukje lintdorp langs de Benschopper Wetering keer ik via de Damweg terug maar mijn startpunt. Ook hier in de weilanden grote concentraties van smienten en meerkoeten.

Op de startplaats is inmiddels het aanhangwagentje van de snoei opzichter gevuld met de mooiste boomstammetjes voor zijn open haard. 

[Beeldverhaal: https://www.jansiemonsma.nl/451639016] 

Gepost: 27 Januari 2022

Klompenpaden: Benedeneindsepad (10 km).