SELFIES: Valencia 5 – Gemengde gevoelens

Donderdag, 28 april 2022. We doen in de ochtend een nieuwe poging het ‘Palacio del Marques de Dos Aguas’ met het keramiekmuseum te bezoeken. Het gebouw is ook van binnen fantastisch met interessant tegelwerk, vooral in de oude traditionele keuken. Toch komt Marita minder aan haar trekken dan verwacht voor wat betreft Moorse patronen. Sommige delen van het museum – waaronder mogelijk de Zaal van de Musulmannen – zijn niet toegankelijk wegens personeelsgebrek.

Om half twaalf staan we bij de gotische Apostelpoort van de kathedraal aan de ‘Plaza de la Virgen’ met vele anderen te wachten op het Watertribunaal (‘Tribunal de las Aguas’). Al meer dan duizend jaar komen acht vertegenwoordigers van de acht irrigatiekanalen iedere donderdag om klokslag twaalf uur hier bij elkaar voor een zitting van het Watertribunaal. Bij geschillen of klachten over de waterverdeling wordt door het tribunaal recht gesproken. Geen enkele instantie kan een uitspraak van het Watertribunaal ‘overrulen’.

De klok van de kathedraal slaat twaalf en we verwachten dat de Apostelpoort open zal zwaaien, maar dan is er plots rumoer in een gebouwtje achter ons. Vanwege de regenachtige weersomstandigheden vindt de zitting van het tribunaal binnen plaats in een annex. De zitting is overigens binnen een paar minuten afgelopen, er waren blijkbaar geen klachten. Wat ons rest is een snelle passage langs de lege zetels van de acht rechters, die zich alweer aan het omkleden zijn.

Op de ‘Plaza de la Virgen’ staat de imposante Turia-fontein. De liggende figuur in het midden verbeeldt de rivier de Turia. Eromheen acht meisjes die water uit hun kruiken in het laagste bassin van de fontein gieten, symboliek voor de acht irrigatiekanalen.

Na flink zoeken vinden we de onopvallende ingang van de ‘Cripto Arqueologica de la Carcel de San Vicente Martir’, waar de martelaar tot zijn dood gevangen zou hebben gezeten.

We wandelen naar een tweede overdekte markt, de ‘Mercado de Colon’ (Columbusmarkt) in de exclusieve wijk L’Eixample uit de negentiende eeuw, met vele huizen in jugendstil. Onderweg komen we langs een parkje met een aantal monumentale Ficus bomen (Ficus macrophylla). Tegels van het trottoir worden opgetild, zitbankjes door midden gespleten, muurtjes ontwricht door de enorme kracht van de wortels die deels bovengronds hun tentakels tientallen meters uitstrekken. De ‘Mercado de Colon’ is omgebouwd tot een luxere ‘markt’ met een beperkt aantal cafés en restaurants. Een mooie plek om te lunchen. Het complex heeft elementen die aan Gaudi doen denken. Bouwmeester Berenguer en Gaudi kenden elkaar uit Barcelona.

Terug wandelend gaan we even het ‘Estacion del Norte’ binnen waar de loketten en wachtruimtes volop jugendstil ademen in hun decoraties. In de grote hal met de perrons lopen we op tegen een bizarre verzameling poppen in reuzenafmetingen op rijtuigen, zogenaamde ‘Rocas’ (Rocks). Het zijn eeuwenoude processiestukken van het feest Corpus Christi (Sacramentsdag), dat ieder jaar half juni groots wordt gevierd. Er blijkt een museum te zijn gewijd aan deze processiestukken, het ‘Casa de las Rocas’ ofwel het ‘Museo del Corpus’. Blijkbaar had het museum ruimtegebrek en heeft het hier in het station een publicitaire opstelling mogen maken. En er staan wat bizarre stukken bij elkaar, van aartsengel Michael tot oppergod Jupiter, van Adam en Eva tot Maria van de Hulpbehoevenden, van mythologische draken tot reuzeschildpadden en adelaars.       

Het is een dag met gemengde gevoelens. Vanmiddag hebben we de afscheidsdienst van zus Fien in Utrecht via ‘live-stream’ gevolgd op de hotelkamer. Zus Fien is vorige week vrijdag op 87-jarige leeftijd overleden onder eigen regie. Die regie hield ook in dat we nog geen twee weken geleden op een goede manier in persoon afscheid van haar hebben kunnen nemen. Toen het einde vaststond heeft ze binnen een week tijd drie ‘feestjes’ georganiseerd, een weekend met de kinderen en kleinkinderen, een etentje met kinderen en partners, en een brunch met broers en zussen en partners. Dit heeft ons ook doen besluiten de reis naar Valencia niet te annuleren. Het zou in korte tijd de derde keer zijn geweest dat we wegens familieomstandigheden een vakantie hadden moeten annuleren. Maar dus wel een dag met gemengde gevoelens.

Morgen nog een korte wandeling door de binnenstad en dan vliegen we het hele eind terug naar Eindhoven. Valencia, een interessante kennismaking.

[Beeldverhaal: https://www.jansiemonsma.nl/452625174] 

Gepost: 15 Juni 2022