WANDELEN: Botshol

Botshol is een natuurgebied in de noordwestelijke uithoek van de Vinkeveense Plassen. De naam is waarschijnlijk een verwijzing naar een moeras (hol) met petgaten (bots)

Na de fietstocht in de gemeente De Ronde Venen van vorige week waren mijn verwachtingen voor de wandeling in de Botshol wat flora en fauna betreft waarschijnlijk wat te hoog gespannen. Het was uitermate stil in vogelland, en voor de bijzondere planten als blaasjeskruid, groot nimfkruid en galigaan kun je beter een roeiboot huren.

Desalniettemin een mooie wandeling op dinsdag, 25 oktober 2022, in de rand van dit natuurgebied, met twee extra lussen in polder Waardassacker en moeras Waverhoek.

Start bij de Zwarte Schuur van Natuurmonumenten. Start van de wandeling is veelbelovend op een smalle dijk met links de Groote Wije (Botshol) en rechts de Noordplas (Vinkeveense Plassen). Een winterkoning heet me welkom (maak ik mezelf wijs), maar enkele andere onbestemde vogelgeluiden kan ik niet thuisbrengen. Plantjes die hier nog enige (na)bloei vertonen zijn reuzenbalsemien, witte dovenetel, gewone berenklauw en akkerdistel.

Het observatieplatform op deze dijk staat momenteel werkeloos te zijn, want de toegangstrap is verwijderd, waarschijnlijk voor onderhoud.

De voormalige petgaten van de turfwinning zijn in de loop der tijden door stormen uitgegroeid tot grote waterpartijen (wijden of wieden), maar restanten van de legakkers zijn er nog wel, vooral goed zichtbaar in de Vinkeveense Plassen. Veel van deze ‘eilandjes’ lijken in privé bezit te zijn, bebouwd met tuinhuisjes, voorzien van een aanlegsteiger voor een bootje en speeltuinattributen zoals glijbanen boven het water. De oevers worden nu wel beter beschermd tegen verdere afkalving.         

In polder Nellestein staat een jonge koe aan de overkant van de sloot in haar eentje luid te loeien om aandacht van de boer die nergens te bekennen is. Volgens mij wil ze gewoon een aai over haar kop in deze bange tijden, waarin ze waarschijnlijk de Botshol gedwongen zal moeten verlaten.

Via de Nellesteinsebrug over riviertje de Winkel begin ik aan de extra lus door de polder Waardassacker. Hier ligt het Fort aan de Winkel van de Stelling van Amsterdam, bestaande uit aarden wallen, inmiddels bebost, met een gracht eromheen. Het fort is nooit afgebouwd.

Over de wandeling door de polder kan ik kort zijn. Turbogras vol vieze hatseflatsen. Op het eind stokt ook nog de routeaanduiding en moet ik via een erf terug naar de Winkeldijk. Ik maak excuses aan de bewoner van boerderij Winkeldijk 30, die aan het klussen is bij zijn voormalige duiventil. “Ja, dat gebeurt wel vaker en dat is vervelend want wij liggen regelmatig in ons nakie in de tuin te zonnen.” In een stortvloed van woorden krijg ik vervolgens een beknopt overzicht van de levenswandel van deze 77-jarige nudist, boerenknecht, glazenwasser, duivenmelker en boer met blondjes (‘Blondes d’Aquitaine’ runderen). Vijfenzestig jaar lang was hij duivenmelker, maar nu wordt er elke week wel een duif gegrepen door een roofvogel. Hij had enkele cavia’s cadeau gedaan aan zijn kleindochter, maar zijn dochter werd gek van het gepiep. Nu wordt de duiventil omgebouwd tot caviastal. Ik kan ontsnappen met een vage belofte dat ik nog een keer terugkom om de rest van zijn levensverhaal te aanhoren.

Ik ben terug in de Botshol. Een weiland staat vol met jonge boompjes van de witte abeel (zilverpopulier). De enorme ouderboom staat trots in de boomsingel te glunderen.

Via de Botsholsedijk bereik ik de Botsholsebrug in het gehucht Stokkelaarsbrug. Hier stroomt de Winkel in de Waver. Een bord op de oever geeft aan dat rechtsaf naar Amsterdam gaat. Iets noordelijker stroomt de Waver namelijk in de Amstel. Op dit kruispunt van waterwegen staat een soort serre met een naakte dame pontificaal voor het raam. Evenwel geen levend standbeeld. Meer een etalagepop waar plaatselijk in geknipt is om er een flinke pluk schaamhaar bij te frunniken.

Ik volg de Oude Waver in zuidelijke richting. Langs de Waverdijk een jonge koe met een halve emmer om de bek gebonden, voorzien van scherpe uitsteeksels. Blijkbaar een problematische duimzuiger die moet afleren om de uiers van soortgenoten te belagen. Bij een dijkhuis een schutting die overvloedig behangen is met de klimmende blauwe passiebloem (Passiflora caerulea) volop in bloei (zowel blauwe als witte bloemen), ja zelfs met afrijpende vruchten, die overigens weinig smaak hebben.

In de Botshol ligt nóg een onafgebouwd fort van de Stelling van Amsterdam, Fort in de Botshol. Het bestaat eveneens louter uit aarden wallen met gras begroeid.

Vanaf de zuidelijke dijk van de Botshol maak ik een extra lus door moerasgebied Waverhoek. Riet, riet, lisdodde en uitgebloeid wilgenroosje en koninginnenkruid. Afgezien van een koppeltje bergeenden in het open water, geen vogel te bespeuren. Zelfs de echte vogelaar met zijn telelens beaamt dat het wel heel erg stil is vandaag.

Nog maar eens terugkomen wanneer de Botshol ‘kraamkamer van de grutto’ is en de Waverhoek ‘kraamkamer van de kluut’.

[Beeldverhaal: https://www.jansiemonsma.nl/453465778] 

Gepost: 4 November 2022

Wandelknooppunten: 36, 29, 27, 26, 25, 28, 32, 29, 88, 84, 33, 34, 35, 39, 34, 35, 36 (16 km)