SELFIES: No.10 (een nieuw boek van Jan Siemonsma)

Hoewel de ondertitel van deze bundel een spannende ‘African touch’ belooft, is No.10 toch wel een onbenullige, saaie titel voor een bundel verhaaltjes.

No.10 mag wel als je Alex van Warmerdam heet en een nieuwe speelfilm bedenkt. Of als je een restaurant begint in Nieuwstadt of een koffiebar in Rotterdam. No.10 doet het  goed als geurtje van winkelketen Marie-Stella-Maris. Het is ook een Yoken zwarte stift met ronde punt van Deco uit Wolvega. Sterke drank leent zich goed voor deze naam, zoals de Turkse anijsdrank Tekirdag No.10 (47,5%!) of No.10 Tanqueray Gin van Uw Topslijter. Je bent het mannetje met het No.10 De Casstrom Zweeds outdoor mes van Bushpapa uit Noordwijkerhout. En menig Brits politicus wil best op Downing Street No.10 wonen.

Maar voor een nieuw boek? Waarom dan toch deze fantasieloze titel? Om de simpele reden dat ik No.10 bén en dit boekje No.10 ís. 

Mijn ouderlijk gezin had de volgende samenstelling in volgorde van opkomst: M.M.M.M.M.J.M.J.M.-J.J. Het streepje geeft aan dat de twee jongste jongetjes nakomertjes waren, geboren toen mijn moeder respectievelijk bijna 45 en net 46 was. Vruchtwaterpuncties zullen er wel niet aan te pas zijn gekomen, en dat is uiteindelijk ook niet nodig gebleken. Het kwam zoals het kwam, alles was in goede handen van de Heer. Mijn moeder zei altijd: “De laatste pannenkoeken zijn het beste”. Mijn vader was wat harder en wilde nog wel eens tegen zijn oudste dochters zeggen: “De eerste pannenkoeken mislukken altijd”. Als nakomende babyboomers in een beter economisch tijdperk hebben de twee jongsten verreweg de beste ontplooiingskansen gehad. En dat in een periode van bijna tachtig jaar zonder oorlog in West-Europa. Dat is nog nooit eerder vertoond.

Afijn, laten we er niet omheen draaien: ik was één van die nakomertjes, en omdat mijn ouders de tel dreigden kwijt te raken, staat er No.10 in de linkerbovenhoek van mijn geboortekaartje! En No.11 bij mijn broertje. De namen waren blijkbaar ook op. Ik kreeg de naam van mijn vader Jan, mijn broertje het mannelijke equivalent van de naam van mijn moeder (Johan).

De tweede reden voor deze titel is dat ook ik de tel dreig kwijt te raken en daarom voor alle duidelijkheid No.10 op de kaft van mijn tiende verhalenbundel heb gezet.

Toevallig heeft deze bundel een hoog ‘Afrika’ gehalte door reizen naar Gambia en Zuid-Afrika. Dat neemt niet weg dat al wandelend en fietsend ‘De ontdekking van Nederland’ mijn leidend principe blijft. Ik vrees dat er ook nog wel een No.11 zal verschijnen.      

[Nieuwe bundel!!!] 

Gepost: 11 Oktober 2023