Wandelen, Fietsen, Selfies
SELFIES: Zafira
Zafira kwam bij ons in huis op 31 januari 2006. Gezinsuitbreiding vraagt investeringen en deze aanwinst kostte ons – met de extra’s – de lieve duit van dik zevenentwintigduizend euro. Ze kreeg de namen mee van Zafira Enjoy Twinport. Ze heeft een kleurtje, maar dat is wel Royal Blue. Bij de overheid is ze geregistreerd onder het unieke BSN 18–SK–BR.
Reden voor de adoptie was dat onze twee dochters, destijds tien jaar oud, meer ruimte wilden dan een kattenbak. En Zafira was goed in het creëren van ruimte. Voor het vervoer tijdens kinderfeestjes toverde ze in een oogwenk een derde bank tevoorschijn. En vanwege mijn werkzaamheden in een ‘boekenproject’ heeft Zafira menig zwaar transport verzorgd van de drukker naar de opslag, van de drukker naar de distributeur, van de ene failliete distributeur naar de andere distributeur, en uiteindelijk van de opslag naar de papierversnipperaar.
Zafira is uitermate sportief en heeft inmiddels driehonderdtachtigduizend kilometer op de stappenteller staan, dus gemiddeld ongeveer twintigduizend per jaar. Ze heeft heel wat van Europa gezien, van Denemarken tot Italië, en van Kroatië tot Portugal. Alleen in haar energie verbruik en de uitstoot van uitlaatgassen mag ze wel wat matigen.
Zafira is altijd – op onze kosten – goed begeleid door de instantie die haar naar Nederland heeft gehaald. Ik heb een keertje uitgerekend dat opvoeding en onderhoud al met al zo’n vijftienduizend euro hebben gekost. Maar dan heeft ze nog niet gegeten en gedronken. Na gedane arbeid krijgt ze van ons af en toe een schoonheidsbehandeling in de wasstraat cadeau.
Zoals bij iedereen is een incidentele blessure onvermijdelijk. De eerste poliklinische behandeling vond plaats al vier maanden na adoptie. Een paaltje in de parkeergarage van Schiphol was de boosdoener. Meerdere paaltjes volgden.
Daarnaast kreeg Zafira een paar keer te maken met onheuse bejegeningen door derden. Vandalen die haar spiegel vernielden (spiegeltje, spiegeltje, …), een botsing met een onoplettende achteruitrijdende Belgische dame, en een buurmeisje dat haar met de fiets van achteren aanreed.
Ze is ook wel eens bekogeld met steentjes. We vermoeden zelfs dat er een keer op haar geschoten is vanaf een viaduct of vanuit de bosjes. Gelukkig hadden we voor haar een goede zorgverzekering afgesloten.
Tweemaal is zij – onwel geworden – met de ‘ambulance’ naar huis gebracht. De ene keer betrof het een defecte krukassensor, de andere keer een kapotte accu.
Sinds haar zesde trekt Zafira met mij het hele land door. Zonder haar zou ik mijn wekelijkse wandel- of fietstocht niet kunnen maken.
In januari dit jaar is Zafira dus achttien en meerderjarig geworden. Om dit te vieren hebben we haar een drieweekse rondreis door het noorden van Spanje en Portugal aangeboden (zie: ‘Noord-Spanje – Autovakantie’).
Al met al ben ik zeer gehecht aan Zafira. Ze laat me zelden in de steek, hoewel mijn omgeving zegt dat ik háár niet in de steek kan laten. Ik ben dan ook van plan dit ouwe trouwe beestje zo nodig te laten euthanaseren als ze nog wilsbekwaam is en aangeeft niet verder te willen of te kunnen. Ik zal haar dan naar de laatste rustplaats begeleiden.
Maar ik ga niet jankend zingen “How am I supposed to live without you. I’ve been loving you so long” (Michael Bolton). Dat doe je niet voor een koe, zelfs niet voor een heilige koe.
Gepost: 16 oktober 2024